- ακόμη και ο μεγαλύτερος εγκληματίας μπορεί να πει την αλήθεια και πρέπει να είμαι έτοιμος να την ακούσω.
- το πράγμα που κάνει τα μεγαλύτερα λάθη να φαίνονται πταίσματα, είναι όταν ο άνθρωπος που έκανε το λάθος προσπαθεί να πείσει άλλους να τον ακολουθήσουν.
Με αφορμή τα παραπάνω, θα μιλήσω για ένα θέμα που έγινε πόλος δράσης και τείνει να αγιοποιηθεί στους κόλπους των αγωνιστών: ο "αγώνας" για το τσιγάρο. Ας μιλήσουμε λοιπόν, όσο γίνεται, λογικά και τεκμηριωμένα για τους μύθους που εμφανίστηκαν στα πλαίσια αυτών των διεκδικήσεων. Γιατί δε με ενοχλούν οι καπνιστές, αλλά δε θα πάψει να με ενοχλεί ποτέ η υποκρισία και η προσπάθεια για αναγωγή μύθων σε επιχειρήματα.
Οι μύθοι, λοιπόν:
- "Το δικαίωμα στο κάπνισμα": Πουθενά δεν έχει θεσπιστεί το δικαίωμα αυτό, όπως και το δικαίωμα στο αλκοόλ, τη λήψη ναρκωτικών ουσιών, ή το δικαίωμα στο θάνατο από χοληστερίνη, γιατί δεν αποτελεί δικαίωμα. Το τσιγάρο είναι ένα αμιγώς καταστροφικό προϊόν και, εφόσον το κάπνισμα γίνεται σε δημόσιο χώρο, επηρεάζει και άλλους ανθρώπους. Γιατί να πρέπει να πείσουμε ότι υφίσταται τέτοιο δικαίωμα; Γιατί να μη δεχτούμε απλώς την καταφανή αλήθεια ότι σε δημόσιο χώρο δεν πρέπει να καπνίζεις, γιατί επηρεάζεις τους γύρω σου; Και εγώ έχω χιλιάδες αδυναμίες και μειονεκτήματα. Πρέπει να πείσω τους υπολοίπους ότι η βουλιμία ή η λαγνεία μου, ή ο εθισμός μου στο αλκοόλ είναι δικαίωμα και χρήζει υπεράσπισης;
- "Η κατάργηση του καπνίσματος": Πολλοί φαίνονται να πιστεύουν - και δίκαια - ότι το κράτος δε νοιάζεται για την υγεία μας. Και φέρονται να υποστηρίζουν απαγόρευση του τσιγάρου ολοκληρωτικά, αντί για την απαγόρευση του καπνίσματος σε μερικούς χώρους. Γιατί λοιπόν δε διεκδικούν αυτήν την απαγόρευση; Γιατί φέρονται υποκριτικά όσο και το κράτος που τους ενοχλεί, και φέρουν την ανηθικότητα του κράτους ως δικαιολογία στη δική τους αδυναμία; Και γιατί υποστηρίζουν ότι η κατάργηση θα ήταν δεκτή, όταν δεν αποδέχονται να μην καπνίζουν σε δημόσιους χώρους;
Όσον αφορά στο γιατί δεν απαγορεύεται και το αλκοόλ: είμαι έτοιμος να τους βοηθήσω να το προσπαθήσουμε. Αν λοιπόν θεωρούμε όλοι ότι ο δίκαιος αγώνας για την υγεία περιλαμβάνει και αυτό και το τσιγάρο, ας το προσπαθήσουμε. Χωρίς άλλες δικαιολογίες, υπεκφυγές και ρητορείες.
- "Το ποσοστό των καπνιστών": Όχι, οι καπνιστές δεν είναι περισσότεροι από τους μη καπνιστές. Δείτε εδώ (2010) και εδώ (2006) για σχετικά στατιστικά. Συνοπτικά στην Ελλάδα, οι καπνιστές είναι το 37,6% (περίπου 1 στους 3).
- "Τι συμβαίνει στην Ευρώπη σχετικά με το κάπνισμα;" και "Πουθενά δεν εφαρμόζονται τα μέτρα": Δείτε εδώ και εδώ για αναφορές σχετικά με το τι συμβαίνει στην Ευρώπη.
Αλλά τι μας νοιάζει τι κάνουν οι Ευρωπαίοι; Είναι οι θεοί μας και δεν μπορούμε μόνοι μας να κρίνουμε το σωστό και το λάθος; Το θέμα είναι εμείς αν θεωρούμε σωστό κάτι που εμείς καλούμαστε να θεσπίσουμε, ακολουθήσουμε και επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Τι μας λέει το γεγονός ότι στην Αγγλία τηρούν τα μέτρα και στο Βέλγιο όχι τόσο; Τι θέλουμε να είμαστε; Βέλγοι, Άγγλοι, ή αυτόνομοι νοήμονες;
- "Μείωση τζίρου για τα κέντρα διασκέδασης εξ' αιτίας της απαγόρευσης": Δηλαδή, σα να λέμε το 62% των μη καπνιστών δεν είναι ικανό να γεμίσει τα καφέ, τα εστιατόρια και τα άλλα κέντρα διασκέδασης. Επίσης, δεν μπορεί ο μαγαζάτορας να προσφέρει καμία άλλη υπηρεσία, που να κάνει έναν καπνιστή να ανεχθεί να καπνίζει απέξω.
Διάβασα κάπου ότι στην ΕΕ εμφανίστηκε μείωση 25% του τζίρου. Με βάση ποια μελέτη; Γιατί δε βρήκα καμία αναφορά; Η μόνη σχετική αναφορά με μεγάλα νούμερα που είδα ήταν εδώ, όπου η ένωση ιδιοκτητών μπαρ και εστιατορίων υποστήριξε (δεν αναφέρονται άλλα στοιχεία) ότι 15% των καταστημάτων που εφάρμοσαν το μέτρο είδαν μεγάλη μείωση. Τα υπόλοιπα 85%; Και πώς διασφαλίζεις ότι όντως η πτώση οφειλόταν στο μέτρο;
Αντιθέτως σε αναφορά του 2007 στην Αμερική (WASHINGTON STATE DEPARTMENT OF REVENUE) δηλώνεται στον τίτλο ότι "η απαγόρευση του καπνίσματος έχει ελάχιστη επίδραση στο εισόδημα μπαρς και ταβερνών". Μη με πιστέψετε, διαβάστε το.
Επίσης, εφόσον λένε ότι δεν τηρείται το μέτρο στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, γιατί λένε ταυτόχρονα ότι η μείωση τζίρου οφείλεται στην απαγόρευση; Κάτι από όλα είναι μύθος. Δείτε περισσότερα στη σχετική σελίδα της Wikipedia, αλλά μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε και τις αρχικές αναφορές.
Και επίσης, γιατί κανείς δε λαμβάνει υπόψιν το γεγονός ότι μπορεί να χάνεις μη καπνιστές πελάτες, από την εμμονή σου να γίνεις καπνιζόντων; Γιατί δεν αναγνωρίζουμε ως δυνητικό πελάτη μία οικογένεια (καθώς πολλοί γονείς δε θα πάνε με μικρά παιδιά σε μέρος με καπνιστές); Και τι να πουν οι άνθρωποι με άσθμα ή άλλες παθήσεις;
- "Ας δίνεται η επιλογή να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, σε μέρη που είναι προαιρετική η συνύπαρξη των ανθρώπων": Τι θα πει "προαιρετική η συνύπαρξη"; Γιατί ένας εργαζόμενος που δουλεύει σε εστιατόριο καπνιζόντων να καταστρέφει την υγεία του; Και δεν υπάρχει ποσό που να αντικαταστήσει την υγεία - για να προλάβω παρατηρήσεις του τύπου "ας παίρνουν επίδομα". Η βασική διαφορά του επαγγέλματος εδώ από τη δουλειά, π.χ., του αμμοβολέα, είναι ότι εδώ υπάρχει ένας πολύ εύκολος τρόπος να μην πάθει κανείς ζημιά και να μη στερηθεί κανείς τα δικαιώματά του: ας καπνίζουμε εκτός των κλειστών χώρων, φίλοι καπνιστές. Και όλοι θα είναι ικανοποιημένοι.
- "Σε λίγο θα απαγορέψουν και τα φαγητά που προκαλούν παχυσαρκία...": Θα θυμίσω κάτι που έχω πει παλαιότερα. Τα αναλογικά επιχειρήματα, όπως αυτό, δεν έχουν κανένα νόημα. Επίσης είναι μία τελείως ανυπόστατη υπόθεση, χωρίς κανένα στοιχείο. Τέλος, αφού τώρα καλούμαστε να κρίνουμε μόνο το θέμα του καπνίσματος, αυτές οι παρατηρήσεις δεν είναι παρά ρητορείες και αποπροσανατολίζουν χωρίς να δίνουν καμία απάντηση.
Για να κλείσω αυτήν την κουραστική παράθεση αντεπιχειρημάτων θα πω ένα πράγμα: ευχαριστώ όλους τους φίλους και γνωστούς καπνιστές που σέβονται τους γύρω τους. Ευχαριστώ όλους αυτούς τους μη καπνιστές που βγαίνουν έξω για να κάνουν παρέα στους φίλους τους όταν καπνίζουν.
Δεν υπάρχει νόμος που να διασφαλίζει τον αλληλοσεβασμό και την κατανόηση. Και θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ ουσιαστικότεροι αγώνες από τον αγώνα για τη διαιώνιση μίας καταστροφικής συνήθειας. Μιας συνήθειας που σκοτώνει συνεχώς εμάς και απειλεί και τα παιδιά μας. Ας σεβαστούμε ο ένας τον άλλον και ας διεκδικήσουμε από κοινού ένα κόσμο όπου καμία βιομηχανία σαν αυτή του καπνού δε θα έχει χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ αποφύγετε περιεχόμενο υβριστικό ή ανούσια προκλητικό. Είναι θέμα αμοιβαίας προσπάθειας να διατηρηθεί αυτός ο ιστοτόπος ως ένας ιστοτόπος με σεβασμό στη γνώμη, με καλή πρόθεση και συνεργατικότητα.