Η ηλεκτρονική φιλία φαίνεται να είναι πολύ εύκολη υπόθεση: ελάχιστη διαπροσωπική επαφή, εύκολο να μετρηθεί πόσο δημοφιλής είναι ο καθένας. Η αγάπη εκφράζεται με εικονικά δώρα και η έγνοια με συναισθηματεικονίδια (ναι, ρε, emotes)...
Με άλλα λόγια, ας θυμόμαστε να είμαστε πρωτίστως φίλοι εκτός διαδικτύου και δευτερευόντως εντός. Κι αν με σκέφτεστε, βάλτε με καλύτερα στις προσευχές σας πρώτα και ύστερα στα Facebook Preferences. Σας εγγυώμαι πως θα κάνω το ίδιο.
Και ανυπομονώ να σας δω από κοντά, με την πρώτη ευκαιρία. Για να μάθω πραγματικά τα νέα σας και να θυμηθώ τις εκφράσεις του προσώπου σας και τη φωνή σας. Όλα αυτά, με άλλα λόγια, που μας κάνουν φίλους.
Ειλικρινά
Γιώργος Γ.
Μη φοβάσαι, δεν είμαστε από pixels. Είμαστε εδώ και σε περιμένουμε, με τις εκφράσεις, τους φόβους και τις ελπίδες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά μικρέ μου...
Ρία
Είναι τόσο εύκολο να παρασυρθείς από την "ασφάλεια" της απόστασης και την ψευδαίσθηση της ζεστασιάς και της επαφής. Και το λέω έχοντας παρασυρθεί η ίδια από την άμεση ανάγκη επαφής και την ταυτόχρονη επιθυμία απομόνωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πρωτίστως φίλοι εκτός και δευτερευόντως εντός".
Να χρησιμοποιείς τα μέσα, όχι να αφήνεσαι στην ευκολία, στην "αμεσότητα" και τελικά να σε χρησιμοποιούν αυτά...
Όταν λειτουργούν οι αισθήσεις και βρίσκονται σε ισορροπία, τότε οι σχέσεις γίνονται πράξη και ουσία. Η έκφραση, η κίνηση, η φωνή, το άγγιγμα, η παρουσία, η ύπαρξη... Ναι,αυτά μας κάνουν φίλους.
Ευχαριστώ ωστόσο την τεχνολογία που μου επιτρέπει να επικοινωνώ, να βλέπω και να ακούω τους αγαπημένους που δυστυχώς ή ευτυχώς είναι μακρυά.